Վերջնական հետհաշվարկը՝ խոստացված սկզբում

Մենք նայեցինք, թե ինչպես մարդկությունը անկում ապրեց իր առաջին արարչագործ վիճակից ։ Աստվածաշունչը մեզ պատմում է, որ Աստված ուներ մի ծրագիր, որը հիմնված էր պատմության սկզբում տրված խոստման վրա։

Աստվածաշունչը՝ իրականում գրադարան

Նախ, մի քանի փաստեր Աստվածաշնչի մասին։ Աստվածաշունչը գրքերի ժողովածու է, որը գրվել է բազմաթիվ հեղինակների կողմից։ Այս բոլոր գրքերը սկզբից մինչև վերջ գրելու համար պահանջվել է ավելի քան 1500 տարի։ Սա Աստվածաշունչն ավելի շատ նման է գրադարանի և առանձնացնում է այն մյուս Մեծ Գրքերից։ Եթե միայն մեկ հեղինակ կամ միմյանց ճանաչող խումբ գրեր Աստվածաշնչի գրքերը, դրա միասնությունը մեզ չէր զարմացնի։ Սակայն Աստվածաշնչի տարբեր հեղինակներին բաժանում են հարյուրավոր և նույնիսկ հազարավոր տարիներ։ Այս գրողները գալիս են տարբեր երկրներից, լեզուներից և սոցիալական դիրքերից։ Սակայն նրանց ուղերձներն ու կանխատեսումները կապված են միմյանց և Աստվածաշնչից դուրս գրանցված պատմության փաստերի հետ։  Հին Կտակարանի գրքերի (Հիսուսից առաջ եղած գրքերը) ամենահին օրինակները, որոնք մինչ օրս գոյություն ունեն, թվագրվում են մ.թ.ա. 200 թվականից ։ Նոր Կտակարանի առկա օրինակները թվագրվում են մ.թ. 125 թվականից և ավելի ուշ։

Ավետարանի խոստումը պարտեզում

Աստվածաշնչի հենց սկզբում մենք տեսնում ենք մի օրինակ, թե ինչպես է Աստվածաշունչը կանխատեսում ապագան։ Չնայած այն արձանագրում է Սկիզբը, այն գրվել է Վերջը մտքում ունենալով։ Այստեղ մենք տեսնում ենք մի խոստում, երբ Աստված Սատանային (ով օձի կերպարանքով էր ) հանելուկ է ներկայացնում անմիջապես այն բանից հետո, երբ նա մարդկության անկումը բերեց ։

15 Ես թշնամություն եմ դնում քո և կնոջ միջև, քո սերնդի և նրա սերնդի միջև. նա քո գլուխը կջախջախի, իսկ դու կխայթես նրա գարշապարը»։ 

ԾՆՈՒՆԴ 3:15

Կարող եք տեսնել, որ սա մարգարեական է՝ ապագա ժամանակով կրկնվող «կամք»-ով։ Տեքստը հատուկ նշում է հինգ տարբեր կերպարներ։ Դրանք են՝

1. Ես = Աստված
2. դու = օձ կամ սատանա
3. Կինը
4. Կնոջ սերունդը
5. Օձի կամ Սատանայի սերունդը

«Խոստումը» կանխատեսում է, թե ինչպես կհարաբերվեն այս կերպարները ապագայում։ Դիագրամը պատկերում է նրանց ապագա հարաբերությունները։

Այնտեղ չի ասվում, թե ով է «կինը»։ Սակայն Աստված այնպես կանի, որ և՛ Սատանան, և՛ կինը ունենան իրենց «սերունդը»։ Այս սերնդի, ինչպես նաև կնոջ ու Սատանայի միջև կլինի «թշնամություն» կամ ատելություն։ Սատանան «կհարվածի կնոջ սերնդի կրունկին»։ Սակայն կնոջ սերունդը «կջարդի Սատանայի գլուխը»։

Ո՞վ է ժառանգը ։ – «նա»

Մենք որոշ դիտարկումներ արեցինք, հիմա՝ որոշ եզրակացություններ անենք։ Քանի որ կնոջ «սերունդը» «տղամարդ» է, կարող ենք որոշ հնարավորություններ բացառել։ 

Որպես «նա», սերունդը «կին» չէ և, հետևաբար, չի կարող կին լինել։ 

Որպես «նա», սերունդը «նրանք» չէ: Սա բացառում է մարդկանց խումբը, ռասան, թիմը կամ ազգը: Տարբեր ժամանակներում և տարբեր ձևերով մարդիկ մտածել են, որ «նրանք» կլուծի մարդկային խնդիրը : Սակայն սերունդը, լինելով «նա», մարդկանց խումբ չէ՝ լինի դա ազգ, թե որոշակի կրոնի ներկայացուցիչներ, ինչպես հինդուիստները, բուդդիստները, քրիստոնյաները կամ մուսուլմանները:

Որպես «նա», սերունդը անձնավորություն է, այլ ոչ թե «դա»։ Սերունդը փիլիսոփայություն, ուսմունք, քաղաքական համակարգ կամ կրոն չէ, քանի որ սրանք բոլորը «դա»-ներ են։ Նման «դա»-ն մեր նախընտրելի ընտրությունը կլիներ կոռուպցիան շտկելու համար, քանի որ մարդիկ միշտ մտածում են նոր համակարգերի և կրոնների մասին։ Աստված ուրիշ բան էլ ուներ մտքում՝ «նա»-ն՝ մեկ տղամարդ։ Այս «նա»-ն կջարդեր Սատանայի գլուխը։

Ուշադրություն դարձրեք, թե ինչ չի ասվում։ Աստված չի ասում, որ այս սերունդը կգա կնոջից և տղամարդուց, այլ միայն կնոջից։ Սա հատկապես անսովոր է, քանի որ Աստվածաշունչը գրեթե միշտ նշում է միայն հայրերի միջոցով ծնված որդիների մասին։ Ոմանք Աստվածաշունչը համարում են սեքսիստական, քանի որ այն միայն նշում է որդիների հայրերի մասին։ Սակայն այստեղ իրավիճակը տարբեր է. տղամարդուց սերնդի («նա») գալու խոստում չկա։ Այնտեղ միայն ասվում է, որ կնոջից սերունդ կլինի՝ առանց տղամարդու մասին հիշատակելու ։

Շատ ավելի ուշ շրջանի մարգարեն կառուցում է այդ խոստման վրա

Հարյուրավոր տարիներ անց Հին Կտակարանի մի մարգարե ավելացրեց հետևյալը.

14 Դրա համար Տերն ինքը ձեզ նշան կտա։ Ահա կույսը կհղիանա ու մի որդի կծնի և նրա անունն Էմմանուել կդնի։ 

ԵՍԱՅԻ 7:14, մ.թ.ա. 750

Եսայիայից ավելի քան 700 տարի անց (Նոր Կտակարանն ասում է) Հիսուսը ծնվեց կույսից ՝ կատարելով Եսայիան։ Բայց արդյո՞ք այս սուրբգրային գիրքը կանխատեսում է Հիսուսին նույնիսկ այսքան վաղ՝ մարդկության պատմության հենց սկզբում։ Սա համապատասխանում է սերնդին որպես «նա», այլ ոչ թե «կին», «նրանք» կամ «դա»։ Այդ տեսանկյունից, եթե կարդաք հանելուկը, այն իմաստալից կլինի։

«Հարվածիր նրա կրունկին»??

Բայց ի՞նչ է նշանակում, որ օձը կհարվածի «իր կրունկին»։ Մի տարի ես աշխատում էի Կամերունի ջունգլիներում։ Մենք ստիպված էինք խոնավ շոգի մեջ հաստ ռետինե կոշիկներ հագնել, քանի որ օձերը պառկած էին բարձր խոտերի մեջ և կհարվածեին քո ոտքին, քո կրունկին, ու կսպանեին քեզ։ Այդ ջունգլիների փորձից հետո ինձ համար ամեն ինչ իմաստալից էր։ «Նա» կոչնչացներ Սատանային՝ օձին։ Բայց «նա» այդ ընթացքում կսպանվեր։ Սա նախանշում է Հիսուսի զոհաբերության միջոցով ձեռք բերված հաղթանակը ։

«Կինը»՝ կրկնակի իմաստ

Այսպիսով, եթե այս Սկզբում տրված խոստումը վերաբերում է Հիսուսին, ապա կինը կլինի այն կույս կինը, որը ծնեց նրան՝ Մարիամին։ Սակայն կա նաև երկրորդ իմաստ։ Ուշադրություն դարձրեք, թե ինչպես է Հին Կտակարանի մեկ այլ մարգարե անդրադառնում Իսրայելին։

17 Ես Բահաղների անունները կհեռացնեմ նրա բերանից, և նրանք այլևս չպիտի հիշվեն իրենց անուններով։ 18 Եվ նրանց համար այն օրը ուխտ պիտի կնքեմ դաշտի գազանների հետ, երկնքի թռչունների հետ և երկրի սողունների հետ։ Աղեղը, սուրը և պատերազմը պիտի վերացնեմ երկրից և նրանց ապահովությամբ պիտի պառկեցնեմ։ 19 Եվ քեզ ինձ պիտի նշանեմ հավիտյան, և քեզ ինձ պիտի նշանեմ արդարությամբ և իրավունքով, ողորմությամբ և գթությամբ։ 20 Քեզ ինձ պիտի նշանեմ հավատարմությամբ, և դու կճանաչես Տիրոջը։

ՈՎՍԵԵ 2:17-20. Մ.թ.ա. 800թ.

Աստվածաշնչում Իսրայելը հիշատակվում է որպես Տիրոջ կինը՝ կին։ Այնուհետև, Աստվածաշնչի վերջին գիրքը նկարագրում է մի հակամարտություն, որի միջով այս կինը կանցնի իր թշնամու հետ։

1 Եվ երկնքում մի մեծ նշան երևաց. մի կին՝ արևով պարուրված, լուսինն էլ իր ոտքերի տակ և իր գլխին տասներկու աստղերով պսակ։ 2 Նա, հղի լինելով, աղաղակում էր երկունքի ցավերից և տառապանքից, որ ծներ։

3 Եվ երկնքում մի ուրիշ նշան երևաց. ահա մի մեծ հրաշեկ վիշապ, որ յոթ գլուխ ուներ և տասը եղջյուր, և նրա գլուխների վրա՝ յոթ թագ։ 4 Եվ նրա պոչը քաշում էր երկնքի աստղերի մեկ երրորդ մասը և երկրի վրա գցում։ Վիշապը կանգնած էր այն կնոջ առաջ, որ պատրաստվում էր ծննդաբերել, որպեսզի երբ ծներ, նրա զավակին կուլ տար։ 5 Եվ նա մի արու զավակ ծնեց, որ բոլոր ազգերին երկաթե գավազանով պիտի հովվի. նրա որդին հափշտակվեց Աստծու և նրա գահի մոտ։ 6 Եվ կինն անապատ փախավ, որտեղ Աստծուց պատրաստված տեղ ուներ, որպեսզի այնտեղ նրան կերակրեն հազար երկու հարյուր վաթսուն օր։ Միքայել հրեշտակապետի հաղթանակը վիշապի դեմ

7 Եվ երկնքում պատերազմ եղավ. Միքայելն ու իր հրեշտակները վիշապի դեմ պատերազմեցին։ Վիշապն ու իր հրեշտակները ևս պատերազմեցին, 8 բայց չկարողացան դիմադրել, ոչ էլ նրանց համար երկնքում տեղ գտնվեց։ 9 Եվ ցած գցվեց մեծ վիշապը՝ առաջին օձը, որ դև և սատանա է կոչվում. ամբողջ աշխարհը մոլորեցնողը երկրի վրա ընկավ, և նրա հրեշտակներն էլ նրա հետ ընկան։ 10 Եվ երկնքից ուժեղ ձայն լսեցի, որ ասում էր.

«Այժմ եղավ մեր Աստծու փրկությունը,

զորությունն ու թագավորությունը,

իշխանությունը նրա Օծյալի,

որովհետև ընկավ մեր եղբայրների դեմ չարախոսը,

որ գիշերուզօր մեր Աստծու առաջ չարախոսում էր նրանց մասին։

11 Եվ նրանք հաղթեցին նրան Գառան արյունով

ու իրենց վկայության խոսքով

և իրենց կյանքը չսիրեցին մինչև մահ։

12 Դրա համար ուրախացե՛ք, ո՛վ երկինք

և նրանում բնակվողներ։

Վա՜յ երկրին ու ծովին,

որովհետև ձեզ մոտ իջավ դևը,

որ մեծ բարկություն ունի՝

իմանալով, որ քիչ ժամանակ ունի»։

Վիշապը և կինը

13 Երբ վիշապը տեսավ, որ երկիր ընկավ, հետապնդեց այն կնոջը, որ արու զավակ ծնեց։ 14 Եվ կնոջը արծվի երկու մեծ թևեր տրվեցին, որպեսզի անապատ թռչի՝ իր տեղը, որտեղ կերակրվում է որոշ ժամանակ, մի ժամանակաշրջան ու կես ժամանակաշրջան՝ օձից հեռու։ 15 Եվ օձն իր բերանից գետի պես ջուր թափեց կնոջ հետևից, որպեսզի նրան ընկղմի։ 16 Բայց երկիրը կնոջն օգնեց. երկիրը բացեց իր բերանը և կուլ տվեց այն գետը, որ վիշապը թափել էր իր բերանից։ 17 Վիշապը բարկացավ կնոջ վրա ու գնաց նրա մյուս զավակների դեմ պատերազմելու, որոնք պահում են Աստծու պատվիրանները և ունեն Հիսուսի վկայությունը։

ՀԱՅՏՆՈՒԹՅՈՒՆ 12:1-17, 90 մ.թ.

Քանի որ Հիսուսը հրեա էր, նա միաժամանակ Մարիամի՝ կնոջ, և Իսրայելի՝ կնոջ սերունդն է։ Խոստումը երկու կողմերն էլ իրականացավ։ Հին օձը թշնամանքի մեջ է Իսրայելի ՝ «կնոջ» հետ և պատերազմ է հայտարարել նրան։ Սա բացատրում է այն եզակի դժվարությունները, որոնցով հրեաները տառապել են իրենց երկար պատմության ընթացքում, և դա կանխատեսվել էր հենց սկզբից։

Օձի սերունդը՞

Բայց ո՞վ է Սատանայի այս սերունդը ։ Աստվածաշնչի վերջին գրքում, Ծննդոցում գրված խոստումից շատ էջերում և հազարավոր տարիներ անց, կանխատեսվում է գալիք անձը։ Ուշադրություն դարձրեք նկարագրությանը.

8 Գազանը, որին տեսար, որ կար և այժմ չկա, ելնելու է անդունդից և դեպի կորուստ է գնալու։ Եվ պիտի զարմանան երկրի վրայի այն բնակիչները, որոնց անուններն աշխարհի սկզբից ի վեր գրված չեն կյանքի գրքում, երբ տեսնեն այդ գազանին, որ կար և այժմ չկա, բայց վերստին գալու է։ 9 Այստեղ իմաստուն միտք պետք է ունենալ. յոթ գլուխները յոթ լեռներն են, որոնց վրա կինը նստել է, ինչպես նաև յոթ թագավորներն են.

ՀԱՅՏՆՈՒԹՅՈՒՆ 17:8-9, գրվել է Հովհաննեսի կողմից մ.թ. մոտ 90 թվականին

Սա նկարագրում է կնոջ սերնդի և Սատանայի սերնդի միջև կռիվը։ Սակայն այն առաջին անգամ բացահայտվում է Ծննդոց խոստման մեջ՝ Աստվածաշնչի հենց սկզբում, իսկ մանրամասները լրացվում են ավելի ուշ։ Սատանայի և Աստծո միջև վերջնական մենամարտի հետհաշվարկը սկսվել է վաղուց՝ Աստծո այգում։ Դա կարող է գրեթե ստիպել ձեզ մտածել, որ պատմությունը իրականում Նրա պատմությունն է։

Աստվածաշնչյան պատմությունը շարունակվում է

Այդ օրվա դրաման այս խոստումով չի ավարտվում։ Այնուհետև Աստված հագցնում է նրանց՝ մի քայլ, որը լի է խորհրդանշական իմաստով ։

Այնուհետև Աստվածաշնչյան պատմությունը պատմում է աղետալի ջրհեղեղի մասին , որը ոչնչացրեց գրեթե ամբողջ մարդկությանը, որին հաջորդեց տարբեր լեզուների և ռասաների առաջացումը : Այս իրադարձություններից հետո Աստված կատարեց իր առաջին քայլը՝ վերը նշված խոստումը կատարելու համար: Նա դա արեց՝ կանչելով մի մարդու երկար ճանապարհորդության: